Afscheid nemen van Kinoni
Door: Niels
Blijf op de hoogte en volg Niels
28 Maart 2010 | Tanzania, Bukoba
Het zit er alweer op! Vrijdag (vandaag) heb ik mijn laatste dag in Kinoni gehad en begint mijn reis. Voordat het echte werk begint, maak ik eerst nog een kleine tussenstop bij Kim, waar ik 1 nachtje slaap. Vervolgens probeer ik een minibusje richting het zuiden te scoren, vanwaar ik in Bukoba (Tanzania), de nachtboot richting Mwanza pak.
Nadat ik afgelopen maandag voor laatst op Happy Hours ben geweest om de tweede speurtocht te doen en om nog één keer te sporten met P2, hebben we woensdag ons echte ‘officiele’ afscheid gehad.
’s Morgens vroeg werden we opgepikt door onze nieuwe boda-driver, Vincent. Goeie vent, goeie vertaler en achterop bij hem mogen we nog eens extra lang van het uitzicht genieten ook ( want aan de snelheid waarmee hij rijdt te merken heb ik wel eens de indruk dat Vincent denkt dat de hele community een woonerf is)! We hadden de dag zo ingepland, dat we smorgens nog even langs alle mensen zouden gaan waar we ‘gedag’ tegen wilden zeggen en smiddags dan open lieten voor het officiele afscheid. Dit werd samen gedaan met de officiele opening van de watertankers.
Het afscheid nemen vind ik maar niets! Ik bedenk me dan ook maar steeds, dat dit niet het definitieve afscheid is, ook al is dit waarschijnlijk gewoon wel zo, bah! Na met iedereen persoonlijk afscheid genomen te hebben was het smiddags dan tijd voor het ‘officiele afscheid en de opening’. En om eerlijk te zijn, was ik na 2,5 uur, 5 schoolkoren, 10 ‘AFRIKAANSE’ sprekers en 100 000 bedankjes wel blij dat het officiele gedeelte klaar was. Dit vooral omdat ik de helft van de mensen niet kende, deze waren welliswaar van de community, maar had ik nog nooit gezien. Er waren ook iets van 200 mensen! Heb wel supergenoten van de liedjes van Happy Hours en de Arts & Craft vrouwen! Het coole was dat ze onze namen ook echt in de liedjes hadden gewerkt...tja, zoveel energie en warmte als die vrouwen en kinderen altijd gaven, dat ga ik missen!
Gelukkig stond een bezoekje aan de gevangenis als laatste gepland! En dat is altijd feest, want....Philip werkt daar! Samen met Caphas en Marjan hebben we met hem een kleine ‘fotoshoot’ gemaakt, waarin hij nog maar eens kon showen hoe sterk hij wel niet was! We lachen altijd veel met en OM hem maar vinden het bovenal gewoon een wereldgast!
Donderdag tijd voor spullen pakken (pff, wat een werk!), logboek voor de volgende vrijwilligers bijwerken en ’s avonds een klein afscheidsfeestje bij de mugabi’s thuis (ons gastgezin zeg maar). Het feestje bestond eigenlijk vooral uit eten! Wel weer erg lekker! Net als bij het afscheid van Hennie, stond er weer kip op het menu. Dat had deze keer wel een extra betekenis, aangezien Marten en ik smiddags al hadden toegekeken hoe deze werd geslacht. Moet zeggen dat ik van te voren nog wel even twijfelde of ik het er wel voor over had om toe te kijken. Misschien had ik het wel zo walgelijk gevonden dat ik spontaan geen kip meer zou lusten....tja, en dat zou ik wel echt balen vinden! Achteraf gezien viel het allemaal wel mee en ik moet zeggen, zelfs de kip bleef er vrij kalm onder.
Na het eten was het tijd voor het allerlaatste ‘official moment’ van Caphas, wat ik deze keer helemaal niet erg vond overigens. Met Edith sloten we de avond thuis af met een biertje en een soda. Ik ga haar wel flink missen denk ik, heb altijd echt lol met die vrouw gehad! Moet vooral altijd lachen om het (soms bizarre) beeld dat zij van bepaalde dingen heeft! In Edith’s ogen zijn alle mannen womanizers, zijn alle schoonmakers in Nederland zwart en hebben de blanken alleen maar goede banen, lopen homo’s met een broek onderaan de kont (en dragen geen ondergoed) omdat ‘het zaakje’ zo gevoelig is en zijn alle jongens ‘stubborn’(koppig)!
Vrijdag 26 maart, half 7 ben ik alweer wakker en pak ik mijn laatste spullen in! Nog even ontbijten en dan,...is het tijd voor afscheid! Alweer bah! Nog een keer een knuffel aan Edith, een gedagje aan Seragi op naar Masaka. Samen met Caphas want daar zouden we nog even wat muziek uitzoeken voor mijn reis.
Die is inmiddels echt begonnen! Ik ben nu in Bukoba (Tanzania) en vertrek morgennacht met de boot naar Mwanza, vanaf waar mijn safari richting Serengeti en Ngorogoro zal beginnen. Gister kwam ik hier na een 6uur durende rit vanaf Kim aan. Bij Kim heb ik nog even een tussenstop gemaakt, om daar ook afscheid te nemen. Hier gaat het trouwens alweer een stuk beter met het zwaarondervoede kindje van een paar weken geleden. Het kindje krijgt al een wat dikker hoofd en eet goed!
Tja, zoals je misschien al merkt, mijn verhalen gaan wat korter worden, want ik mag ze nu in het intercafe uittypen ( mijn laptop heb ik achtergelaten in Kinoni). Nogmaals, erg bedankt voor jullie reacties en voor het lezen van mijn verhalen! Vind ik heel leuk!
Groetjes vanuit Tanzania!
-
28 Maart 2010 - 13:33
Maud:
Nielsie!! Wat een afscheid en dat heb je verdiend! Al dat werk dat je voor ze gedaan hebt, klasse!
Geniet van je reis en van alles dat je gaat zien. Wij zijn allemaal super jaloers!
En even een korte update vanuit Nmgn: vrijdag een weerwolvavond zonder jou gehad, we hebben je gemist!!! -
28 Maart 2010 - 15:50
Chantal:
JALOERS!! Jij gaat naar het zuiden.... Geniet van je geweldige safari en tja afscheid nemen hoort er altijd bij, maar niemand neemt je deze ervaring meer af!
x Chantal -
29 Maart 2010 - 11:40
Jeanet:
Ha Niels!
Je hebt dus al afscheid genomen van Uganda, snik... Heeeel veel plezier tijdens je reis, geniet ervan!!
Groetjes Jeanet
(Be More, Tekera) -
29 Maart 2010 - 14:21
Favo:
Je bent een held! Maar niet zo gek dat Edith denkt dat alle homo's geen ondergoed dragen, nadat jij in week 1 je boxers als kwijt was ;) XX -
29 Maart 2010 - 14:22
Favo 2:
Oh, en ik heb mijn huis!! Dus als je thuis bent kan je beginnen met de braai bouwen, en Lot komt bij me wonen!! -
04 April 2010 - 17:29
Anouk:
Hey topper!!
Geniet van je laatste weken!succes met reizen!
kus
